Badi Rezzak

ENG
Badi Rezzak

Curator : Estelle Lecaille – Aude Tournaye

Opening : 18 March, 15h00-20h00

Exhibition : 18 March – 15 April 2023

+ Opening by appointment : info@v2vingt.net

The works in Badi Rezzak’s exhibition Les Jardins de Malika embrace tenderness and the pursuit of identity through displacement. Built out of visual vocabularies that bridge the pictorial and the decorative, comprising organic contours and geometric patterns, tonal atmospheres and linear perspectives, the installation brings together both old and recent works. Populated by highly stylized forms and flowering plants with orientalist allegories, the installation plunges us into a fictional garden untainted by the violence of the everyday. The silhouette of a screen occupies the center of the exhibition, creating both a sense of separation and security. As many of the other works, the screen is riddled with both intimacy and absence. Amazigh symbols appear as anomalous cutout shapes within a field of graphic inventions, while a delicate veil – another Orientalist allusion – suggests both mystery and transparency. As an artist of Algerian descent raised in France’s mediterranean, yet based in Brussels – Badi Rezzak’s explorations are layered by disorientation and rediscovery. Like many diaspora subjects, the formation of both his personal and artistic identity is guided by a process of imaginary rediscovery wherein he not only unearths a buried collective past but produces and re-tells.

In a very literal sense, this process also guided him back to the Algerian desert, his father’s heimat, and the tomb of his buried mother in Kabylia. The works on view, many flowing from this voyage, invite their public to partake in the same process of refiguring and recognition of one’s positioning in personal as well as historic and imaginary narratives. Much like that process, the works in the exhibition are marked by recurring tensions : longing and belonging, absence and presence. All of the works hint a sense of place, each of them containing their own antithesis. While the central screen both veils and protects, images of an immense desert are disrupted by the fragmentary. A person’s body or the absence thereof, an empty football field that invites open play while, surrounded by a fence, also marks its own restriction. In another work, delicate ornaments traverse a series of ceramics that multiply the same tension. While some’s patterns are gleaned from henna templates, thus treating the ceramic as if it were gentle skin, others draw their disguise from the mud used to reinforce walls. Like skin, such walls exclude as much as the invite entry, encounter and security. The loving embrace of Rezzak’s orientalist ornaments and itinerant contours, then, is a reminder of our small yet wide world and of the ripples of diaspora and home, wherever that may be.

‘Les jardins de Malika’ is an exhibition realised during a residency at the moussem in Brussels and curated by Aude Tournaye and Estelle Lecaille de mosso.
The artist collaborated with Aide led by Lola Martins-Coignus for the production of the project.

FR
Badi Rezzak
 

Curatrices : Estelle Lecaille – Aude Tournaye

Vernissage : 18 mars 2023, 15h00-20h00

Exposition : 18 mars – 15 avril 2023

+ Ouverture sur rendez-vous : info@v2vingt.net

Les oeuvres de l’exposition Les Jardins de Malika de Badi Rezzak épousent la tendresse et la quête d’identité par le déplacement. Construite à partir de vocabulaires visuels qui relient le pictural et le décoratif, comprenant des contours organiques et des motifs géométriques, des atmosphères tonales et des perspectives linéaires, l’installation rassemble des œuvres anciennes et récentes. Peuplée de formes fortement stylisées et de plantes fleuries aux allégories orientalistes, l’installation nous plonge dans un jardin fictif préservé de la violence du quotidien. La silhouette d’un paravent occupe le centre de l’exposition, suscitant à la fois un sentiment de séparation et de sécurité. Comme beaucoup d’autres œuvres, le paravent est chargé à la fois d’intimité et d’absence. Les symboles Amazighs apparaissent comme des formes découpées anormales dans un champ d’inventions graphiques, tandis qu’un voile délicat – autre allusion orientaliste – suggère à la fois le mystère et la transparence. En tant qu’artiste d’origine algérienne élevé dans la Méditerranée française, mais basé à Bruxelles – les explorations de Badi Rezzak sont marquées par la désorientation et la redécouverte. Comme de nombreux sujets de la diaspora, la formation de son identité personnelle et artistique est guidée par un processus de redécouverte imaginaire dans lequel il exhume non seulement un passé collectif enfoui, mais le produit et le raconte à nouveau.

Dans un sens très littéral, ce processus l’a également guidé vers le désert algérien, l’heimat de son père, et la tombe de sa mère enterrée en Kabylie. Les œuvres exposées, dont beaucoup sont issues de ce voyage, invitent le public à prendre part au même processus de réfiguration et de reconnaissance de son positionnement dans les récits personnels, historiques et imaginaires. À l’instar de ce processus, les œuvres de l’exposition sont marquées par des tensions récurrentes : nostalgie et appartenance, absence et présence. Toutes les œuvres évoquent un sentiment de lieu, chacune d’entre elles contenant sa propre antithèse. Alors que le paravent central voile et protège à la fois, les images d’un désert immense sont marquées par le partiel. Le corps d’une personne ou son absence, un terrain de football vide qui invite au jeu libre, mais qui, entouré d’une clôture, marque aussi sa propre délimitation. Dans une autre oeuvre, de délicats ornements traversent une série de céramiques qui multiplient la même tension. Si les motifs de certains sont empruntés à des pochoirs à henné, traitant ainsi la céramique comme s’il s’agissait d’une peau douce, d’autres tirent leur déguisement de la boue utilisée pour renforcer les murs. Comme la peau, ces murs excluent autant qu’ils invitent à l’entrée, à la rencontre et à la sécurité. L’étreinte affectueuse des ornements orientaux et des contours itinérant de Rezzak est donc un rappel de notre monde à la fois petit et vaste, et des ondulations de la diaspora et du foyer, où qu’il se trouve.

‘Les jardins de Malika’ est une exposition réalisée dans le cadre d’une résidence au moussem à Bruxelles et commissariée par Aude Tournaye et Estelle Lecaille de mosso.
L’artiste a collaboré avec Aide menée par Lola Martins-Coignus pour la production du projet.

NL
Badi Rezzak

Curatoren: Estelle Lecaille – Aude Tournaye
Opening: 18 maart 2023, 15.00-8.00 uur
Tentoonstelling: 18 maart – 15 april 2023
+ Open op afspraak: info@v2vingt.net

De werken in de tentoonstelling Les Jardins de Malika van Badi Rezzak koesteren tederheid en de zoektocht naar identiteit in ontheemding. De installatie is opgebouwd uit visuele vocabulaires die een brug slaan tussen het picturale en het decoratieve, en bestaat uit organische contouren en geometrische patronen, tonale sferen en lineaire perspectieven. Met de sterk gestileerde vormen en de bloeiende planten met oriëntalistische allegorieën, dompelt de installatie ons onder in een fictieve tuin die ongerept is door het geweld van alledag. Het silhouet van een scherm is het middelpunt van de tentoonstelling en creëert zowel een gevoel van afscheiding als van veiligheid. Zoals veel van de andere werken is het scherm doordrongen van zowel intimiteit als afwezigheid. Amazigh-symbolen verschijnen als afwijkende uitgesneden vormen binnen een veld van grafische voorstellingen, terwijl een delicate sluier – een andere oriëntaalse toespeling – zowel mysterie als transparantie suggereert. Als kunstenaar van Algerijnse afkomst, opgegroeid in Frankrijk aan de Middellandse Zee, maar gevestigd in Brussel – zijn Badi Rezzaks exploraties doorweven van desoriëntatie en herontdekking. Zoals vele diaspora-personen wordt de vorming van zijn persoonlijke en artistieke identiteit geleid door een proces van imaginaire herontdekking, waarbij hij niet alleen een begraven collectief verleden opduikt, maar ook produceert en opnieuw vertelt.

In zeer letterlijke zin leidde dit proces hem ook terug naar de Algerijnse woestijn, de heimat van zijn vader, en het graf van zijn begraven moeder in Kabylië. De tentoongestelde werken, waarvan vele voortvloeien uit deze reis, nodigen hun publiek uit om deel te nemen aan hetzelfde proces van herdefiniëring en erkenning van iemands positie in zowel persoonlijke als historische en imaginaire verhalen. Net als dat proces worden de werken in de tentoonstelling gekenmerkt door terugkerende spanningen: verlangen en toebehoren, afwezigheid en aanwezigheid. Alle werken verwijzen naar een plaatsgevoel en bevatten elk hun eigen antithese. Terwijl het centrale kamerscherm zowel verhult als beschermt, worden beelden van een immense woestijn verstoord door het fragmentarische. Het lichaam van een persoon of de afwezigheid ervan, een leeg voetbalveld dat uitnodigt tot open spel, terwijl het, omgeven door een hek, ook zijn eigen beperking markeert. In een ander werk zijn tere ornamenten verwerkt in een serie keramiek die dezelfde spanning oproept. Terwijl sommige patronen werden ontleend aan hennasjablonen, waardoor het keramiek wordt behandeld als een tedere huid, ontlenen andere hun verhulling aan de modder die wordt gebruikt om muren te verstevigen. Net als huid sluiten zulke muren evenzeer uit als dat ze uitnodigen tot toegang, ontmoeting en veiligheid. De liefdevolle omhelzing van Rezzaks oriëntalistische ornamenten en itinerante contouren herinnert dus aan onze kleine maar wijde wereld en aan de golven van diaspora en thuis, waar dat ook moge zijn.

‘Les jardins de Malika’ is een tentoonstelling gerealiseerd tijdens een residentie in het moussem in Brussel en gecureerd door Aude Tournaye en Estelle Lecaille de mosso.
Voor de productie van het project werkte de kunstenaar samen met Aide onder leiding van Lola Martins-Coignus.

Cette exposition a bénéficié du soutien de la Fédération Wallonie Bruxelles.
This exhibition was supported by the Fédération Wallonie Bruxelles.
Deze tentoonstelling werd gesteund door de Fédération Wallonie Bruxelles.